:: بلاگ‌اسپاتو بستن ... هي هي ... خونشه ريختن ... هي هي ...

بابا جان من، كودكان دلبندم، مياين اينجا مي‌بينين بسته‌اس، چرا هوارش رو سر من مي‌كشيد؟ ... هان؟ ... من چكاره بيدم؟ ... هرچه فرياد داريد بر سر فيلترينگ بكشيد! ... اين آقاي فيلترينگ، عينهو شحنه‌هاي عهد شاه وزوزك، دم در اينترنت وايساده و هركي روش نوشته باشه بلاگ اسپات، راهش نميده بياد تو! كاري هم نداره كه يارو بابا، كيه؟ اهل سياست و اين مزخرفاته يا مث من همه‌اش از گل و بلبل و چيزاي بي خطر مي‌نويسه ... خوب مأموره و معذور ( چقد از اين جمله حالم به هم ميخوره ... عققق ) ... خنده داره ديگه ... انگار كه يكيو بذارن دم در يه جايي و بگن هركي مانتو تنش بود رو راه نده، اونم جلوي عربهاي دشداشه پوش رو بگيره! ... خنده داره ديگه ... نيست؟ ... منم به كوريه چشم اونايي كه نميتونن ببينن ( عجب جمله نغزي بود )، ميرم يك فقره دات كام ابتياع فرموده و خودم را خلاص مي‌نمايم ... مهرم حلال، جانم آزاد ... منظر خبرهاي بعدي ما، در اين خصوص باشيد ...

اما از شوخي گذشته، فكر مي‌كنيد كه اينكارا چه فايده‌اي ميتونه داشته باشه؟ با بستن دهن يكي، عقيده‌اش رو كه نميشه عوض كرد. اون باور، اون عقيده و اون تفكر، ميمونه، و يواش يواش به يه عقده و بعد به تنفر و خشم و نهايتاً به يه عصيان كور بدل ميشه ... حتي ممكنه بدل به يه ويرانگري كور و بي هدف بشه كه خوب و بدمون رو با هم ويران كنه، و اونوقت ديگه بخاطر قدرتش، قدرتي كه نيروش رو از خشم و تنفر و كينه مي‌گيره؛ هيچ چيزي نميتونه جلوش رو بگيره ... پشيموني هم كه معلومه دردي ازمون دوا نخواهد كرد ... بنظر من، نبايد از حرف بترسيم، اتفاقاً اگه گذاشتيم همه حرفاشون رو خوب و رسا بزنن، سره و ناسره، خودش از هم جدا ميشه. چرا كه ذوق جمع، عمدتاً سليمه و به حرف بي‌مايه، ميدون نخواهد داد. دقيقاً مثل تنازع بقا. فكر خوب ميمونه و فكر بد، گم و گور ميشه. منتها شرطش اينه كه اجازه بديم همه چي سير طبيعي خودش رو طي كنه و از مدار خارجش نكنيم ... و اگه ديديم حرفمون خريدار نداره، گناه رو به گردن ديگرون نندازيم و توي دهن اونا نزنيم، بلكه يبارپيش خودمون بشينيم و حرفمون رو توي دهنمون مزمزه كنيم، شايد يجاييش اشكال داشته باشه و انصافاً اگه ديديم داريم چرند مي‌گيم، زيپ دهنمون رو بكشيم و ... گوش كنيم ... گوش كنيم. خوش بحال اونايي كه اينقد بزرگن كه ميتونن نگن و فقط گوش كنن ...